Af alveg hreint ljómandi leiðindum.

Ég hef óskaplega gaman af veseni. Það hlýtur í það minnsta að vera því að ég er alltaf að lenda í slíku. Ekki það að ég sé beint að gera einhvern fjandann af mér - nei, vesenið eltir mig á röndum. Það er bara þannig.

Þegar ég fer út í búð og er svona frekar að flýta mér þá vel ég alltaf rangan kassa. Eitthvað bilar eða afgreiðslustelpan hleypur fram í búð að kanna verð á einhverju sem hún ómögulega getur svo fundið... og tefur auðvitað tímann út í það óendanlega.

Nú eða þá að ég reyni að vera eins og allir hinir - fæ mér ADSL tengingu hjá símanum til að fá betri mynd í sjónvarpstækið og einfalda allt. Og þá fer auðvitað allt í steik. Ég næ ekki lengur nema helmingnum af stöðvunum - og að auki með frúna kolvitlausa að rexast í mér. Ætli það sé ekki þetta sem kallast að nota kvöldin til að tala saman í stað þess að horfa á sjónvarpið - tja líklegast.

Til að redda hlutunum fer maður í vídeóleiguna - ná í eitthvað rómantískt til að vera nú næs við konuna - hafa það kósí með poppi og græjum. Set diskinn í og auðvita skeður ekkert - diskurinn svo rispaður að maður þarf að skil'onum - en þá eru auðvitað öll hin eintökin úti. Svo rignir á mann á leiðinni heim - nú af því að ég hljóp í leiguna á skyrtunni.

Og þegar maður er gjörsamlega sprunginn og orðinn alveg kolvitlaus - búinn hasta vel á hundinn - sem auðvitað hefur ekkert með neitt að gera - hóta konunni skilnaði ef hún hætti ekki að kenna mér um það sem þeir uppá stöð tvö og hjá símanum bera ábyrgð á - nú þá ætlar maður auðvitað að hringja og kvarta við alla þjónustufulltrúana - þessa "sem eru við símann núna..".

Og þá er klukkan orðin tíu - og þjónustuborð stöðvar tvö búið að loka...........

Er ég bara einn um þetta...eða ??

"Helvítis vælið í ykkur karlmönnum...." sannleikurinn á bak við yfirlýsinguna.

Já hvaða karl hefur ekki fengið þessa gusu framan í sig....tja í það minnsta ég. Og nú hafa nýjar rannsóknir sýnt að kvenfólkið hefur nokkuð til síns máls - við karlarnir erum einfaldlega "viðkvæmari".

Rannsóknahópur við hina virtu rannsókna og heilbrigðistofnun Karolínsku Stofnunina í Stockhólmi hefur leyst gátuna um hversvegna konur virðast þola meiri sársauka en karlar og birt þær niðurstöður í hinu virta vísindatímariti PNAS. Fjöldi rannsókna hefur reyndar sýnt fram á að konur virðast hafa hærri sársauka þröskuld en karlar - en hingað til hefur ástæðan verið ókunn. En  nú er ástæðan semsagt fundin - og er Það er kvenkynshormónið estrogen sem stýrir þessari næmni fyrir sársauka - en estrogen styrkur í blóðinu hækkar til að mynda mjög við barnburð og sársaukaþröskuldurinn hækkar hjá hinni verðandi móður.

Já mér er sama. Það er enginn barnsburður sem hefur eins mikið álag í för með sér og það álag sem illa kvefaður karlmaður þarf að glíma við. Það er staðreynd.

 

Innreið tækninnar í íslenskar sveitir.

Ég hef sagt það áður að mér finnst stundum ansi líkt með Vestfirðingum og gömlum Eyfirðingum. Sameiginlegt eiga þeir að hafa glímt við nýjustu tækni og vísindi - og auðvitað haft sína sýn á hlutina.

Það er ekki svo ýkja langt síðan að rafmagn komst á í sveitum Eyjafjarðar. Faðir minn kynntist því að ekki var rafmagn á bæjum þegar hann var að byrja sem dýralæknir. Svo kom að því að rafmagn var lagt og bændurnir gátu nýtt sér nýjustu tækni er því fylgdi. Eitt sinni er dýralæknirinn þáði kaffi hjá húsfreyju á bæ einum í Eyjafirði eftir að heimsókn í fjósi lauk spurði hann hvernig henni líkaði nýja rafmagnseldavélin. Húsfreyja hváði og sagðist nú lítið geta notað gripinn. "Nú", spyr þá dýralæknirinn - "er hún biluð?".  "Nei" segir húsfreyja, "hún er auðvitað mjög fljót að sjóða vatnið - en mér gengur illa að láta pottana haldast á rauðglóandi hellunum - þeir vilja hoppa og skopp um allt og enda ævinlega í gólfinu".

Bóndi einn við Djúp kom eitt sinn heim með glænýja þvottavél. Sú var dýrindis tæki og algjörlega sjálfvirk samkvæmt leiðbeiningum sem með fylgdu. Þetta átti að verða hin mesta búbót og hlakkaði í bónda þegar hann tengdi vélina í þvottahúsinu. Einu gleymdi þó bóndi - en það var að losa um tromluna sem fest hafði verið til að koma í veg fyrir skemmdir í flutningi. Svo þegar bóndinn og húsfreyja hafa sett í vélina - stillt hana á þvott og skrúfað frá vatninu - þá upphefjast hin mestu læti. Þvottavélin dansar um þvottahúsgólfið og húsfreyjan verður skelkuð mjög - gerir sig líklega til að taka vélina úr sambandi. Bóndinn stekkur til og kallar til húsfreyju "farðu frá ég ætla að opna útidyrnar" - "nú af hverju?" spyr þá húsfreyja - "nú þú sérð það nú manneskja - helvítið þarf að komast út til að hengja upp þvottinn".

Já tæknin getur á stundum strítt manni.

Akureyringurinn gengur í endurnýjun lífdaga.

Ég er Akureyringur - fæddur og upp alinn. Að vísu á ég ættir að rekja í aðrar áttir - en Akureyringur er ég og verð aldrei neitt annað.

Þegar ég var að alast upp á Akureyri voru til tvennskonar fólk - Akureyringar og aðkomumenn. Akureyringarnir voru auðvitað heilagri en beljurnar á Indlandi sem sást best á því að ávallt var aðkomumönnum kennt um það sem miður fór - eða "um var að ræða aðkomumenn" líkt og sagt var í dagblaðinu Degi þegar eitthvað miður hafði átt sér stað í bænum.

Og Akureyringar voru auðvitað ekki velviljaðir svona aðkomumönnum - helst áttu þeir ekki að vera að koma. Jafnvel þeir sem gerðust svo sókndjarfir að gifta sig til Akureyrar urðu auðvitað aldrei Akureyringar og varla börnin þeirra heldur - það tekur jú nokkrar kynslóðir að verða Akureyringur.

Svo komi háskólinn. Skiptar skoðanir voru auðvitað um þá stofnun. Flestar auðvitað jákvæðar. En Akureyringurinn - þessi af gamla skólanum - hann var ekkert of hrifinn. Nú auðvitað vegna þess að bærinn myndi fyllast af aðkomumönnum. Svo gekk það yfir og Háskólinn á Akureyri er auðvitað búinn að sanna sig sem hin mesta lyftistöng fyrir bæinn - svona "umhverfisvænt álver og olíuhreinsistöð" í einum pakka. Og aumingja Akureyringurinn hélt kjafti - búið að þagga niður í honum.

Já það var æ erfiðara að fyrir Akureyringinn að sinna skyldu sinni sem Akureyringur. Jafnvel hætta á að Akureyringurinn myndi deyja út.

En þá gerist það að Akureyringurinn rís upp. Já svo um munar. Akureyringurinn tók við Dalvíkingnum og gerðist bæjastjóri. Og tók auðvitað upp þá iðju sem Akureyringurinn kann best - að bölsótast út í aðkomumanninn. En nú bregður svo við að Akureyringurinn gerist mjög hnitmiðaður - leyfir suma aðkomumenn en aðra ekki - velur. Nema hvað - Akureyringurinn bannar alla aðkomumenn á aldrinum 18-23 ára - þeinkjú verrý möts.

Já Akureyringurinn er genginn í endurnýjun lífdaga. Og hver veit nema að Oddur heitinn frændi geri hið sama og fari að selja pylsur með rauðkáli í kofa niðrá Eyri sem heitir Höfn - banni vinstri blöð og selji bara Moggann. Að Herlúf heitinn opni verslunina Gránu svo að við strákarnir getum hlaupið inn í búð og kallað "selurðu herlúffur"...hlaupið svo út og skellt okkur í 3 bíó. Já það skildi þó aldrei vera.

 

Að vera á bakvakt getur borgað sig - fyrir Vestan.

Nú liggur það ljóst fyrir - Geiri má ekki fara um "frjáls" ferða sinna. Neibb - hann verður að hysja upp um sig og sínar -  og þar að auki eru "bakvaktir" stranglega bannaðar. Þetta er auðvitað hið versta mál - stór hluti íslenskra karlmanna hefur heimsótt Geira og notið þar alþjóðlegrar "fræðslu". Meira að segja bæjastjóri í stóru bæjarfélagi fyrir sunnan skrapp á "skyndinámskeið".

Alveg er þetta magnað hvernig gert er upp á milli bæjarfélaga. Alþjóðlegur listaskóli Geira gullputta er stoppaður af á meðan undirbúinn er alþjóðlegur skóli á keflavíkurflugvelli! - hvar er réttlætið.

Og nú þegar framtölin og skattarnir og allt liggur uppi á borðinu fyrir forvitna að skoða kemur í ljós að hæst launuðustu læknar landsins eru auðvitað fyrir Vestan. Nú af því að það hlýtur að vera svo erfitt að lækna þessa Vestfirðinga - þeim er auðvitað ekki við bjargandi. Eða það hefði mátt halda - svona í fyrstu. En auðvitað kemur í ljós að þeir fá svona fín laun af því að þeir eru alltaf á bakvakt. Eru semsagt á vel launaðri bakvakt á meðan stúlkurnar hans Geira var bannað að sýna list sína - já og máttu bara alls ekkert vera á "bakvakt" - og sumar þeirra eru læknar.....reyndar bara ekki íslenskir læknar.

Hlutskipti mannanna er misjafnt - það er mér ljóst af þessari umræðu allri.

Ég segi bara - Geiri skelltu þér í G-strenginn og komdu Vestur - hér er fullkomlega löglegt að vera á bakvakt og hún er í þokkabót vel launuð!

Lífríki Norður Atlantshafsins....hm

Athyglisverð hugmynd en mikið er ég hræddur um að kostnaðurinn muni verða of mikill - einkum og sér í lagi er það öryggisglerið sem ku vera gríðarlega dýrt - svo dýrt að heimsóknir þurfa að vera marga....ofboðslega margar.

Þá að dýrunum....lífríki Norður Atlantshafs. Já. En ísbirnir....eru þeir hluti af lífríki Norður Atlantshafs...eru þeir ekki landdýr...tja það hélt ég. Nú þá er líklega óvitlaust að hafa þarna til sýnis Vestfirskt fiskveiðisamfélag sem eru að mér virðist að deyja út - það væri spennandi. Hafa þar smábátasjómann að beita.....

En flott hugmynd sem tími er til að koma af stað - hver man ekki eftir sædýrasafninu sem var með "sædýrin apa og ljón....".

 

Stefnt að uppbyggingu sjávardýrasafns í Sandgerði

Veit ekki vandinn að lausnin er löngu fundin?

Mér finnst áhugavert að búa á litlum stað fyrir Vestan. Ekki vegna þess að stutt er í allar áttir. Nei af því að þar kemst maður í kynni við kalla sem kunna sko að leysa vandann.

Ef ég til dæmis fæ mér göngutúr niður á bryggju og er svo heppinn að hitta kall eða tvo sem eru að landa eða gera sig klára í róður - nú þá er ekki að spyrja að því - þeir eru með lausnina á vandanum sem steðjar að í sjávarútveginum. Með þetta alveg á hreinu og eru bit á þekkingarleysi vitringanna með diplómun á Hafró - svo ég tali nú ekki um ekkisens vitleysuna í ráðherranum að hlusta á slíkt bull sem prentað er í metravís og kallast veiðiráðgjöf. Ja svei mér þá segja þeir og slá sér á lær.

Nú, svo þegar ég er búinn að fá lausn vandans í hafinu og held áfram göngunni uppi á yfirborðinu þá getur vel verið að ég fái mér kaffisopa í vélsmiðju einni hér í bæ  - og þar er ekki bara verið að leysa fiskveiðivandann - nei þar er allt leyst - yfir heitum kaffibolla og meððí. Já - vegleysurnar og kílómetrarnir suður styttast svo skiptir tugum kílómetra - fjöll eru boruð - firðir þveraðir - nýjasta tækni og tól hönnuð til verksins og ég varla kominn niður í hálfan bolla. Og ekki þarf maður að óttast að kaffið kólni því hitinn er slíkur í mannskapnum að það liggur við að allt sjóði uppúr.

Já og klukkan er ekki orðin hádegi. Ég í sumarfríi og luma orðið á lausnum sem bjargað geta heilli þjóð.

Nú auðvitað held ég göngunni áfram - dagurinn vart hálfnaður og ég orðinn verulega spenntur - hafði ekki hugmynd um hve auðvelt og augljóst þetta væri allt - nú maður hefur jú aldrei mígið í saltan sjó eða fjöruna sopið - hvað þá að hafa fest bílinn uppi á alvöru Vestfirskri heiði um miðjan vetur - svona maður eins og ég "aungra manna að norðan" eins og einn kallinn benti mér á þegar ég sagði honum að ég ætti engar ættir að rekja Vestur.

Og áfram labba ég - kem við hjá fleiri köllum - fæ mér auðvitað annan kaffibolla og heyri hvað þeir hafa til málanna að leggja. Auðvitað berst talið að því sem skiptir máli - að eiga góða konu. Mér er bent á að konur geti verið varasamar og sumar auðvitað meira en aðrar - að allir séu þeir húsbændur á sínum heimilum og sko tilbúnir til að kenna mér trikk eða tvö til að konan sé ánægð.

Best að hafa þessar elskur ánægðar - það er boðorð dagsins.

Kallar með allt á hreinu. Eru samt eitthvað svo miklu málglaðari þegar ég heimsæki þá í vinnuna en þegar ég mæti þeim með frúnni í Bónus - hafa kannski bara meiri tíma til að tala  í vinnunni - eða kannski er konan bara ekkert ánægð þegar ég mæti þeim í Bónus - hvað veit ég - ekki kann ég öll trikkin sem þeir nota.

Já maður lærir margt á því að búa í litlu samfélagi - eitthvað svo langt frá orsök vandans en svo nálægt lausninni. Kannski er það bara svo að vandinn og lausnin eiga ekki heima á sama stað - vandinn fyrir sunnan og lausnin fyrir Vestan - og samskiptin föst á heiðinni?..

tja hver veit... en eitt er víst að "margt drífur á daga manns á einum degi fyrir Vestan".

 

Saving the whale.....uhh saving Iceland.....þurfum við ógreidda útlenda unglinga til að bjarga landinu...?

Fyrst var það hvalurinn sem bjarga þurfti frá Íslendingunum....svo er það Ísland frá Íslendingunum og líklegast verður það á endandum Íslendingarnir sjálfir sem deyja út....

Við erum merkileg þjóð Íslendingar. Í hvert skipti sem við hittum útlending er ekki bara að við látum eins og við höfum aldrei séð annað fólk en íslendinga - heldur göngum við út frá því að útlendingarnir hafi aldrei áður farið til útlanda -  undirstrikum þetta með ótrúlega heimóttalegum spurningum og leikrænni tjáningu - setjum upp spyrjandi svip og spyrjum "há dú jú læk æsland".

En á sama tíma og okkur er svo mikið í mun að túristarnir svari "verrý næs og vá" þá erum við líka eitthvað svo kúl og sjálfstæð. Gefum skít í alþjóðasamfélagið - ráðum okkur sjálf - höfum ekkert með Evrópusambandið að gera - veiðum okkar hvali og virkjum okkar ár. Erum svona "afdala pönkarar" sem fengið hafa nasaþef af kapítalinu.

Já við ætlum að helst að selja Ísland og kaupa öll hin löndin - svona útrásar ævintýri fyrir lífstíð. Eins og að þjóðin sé að bregða búi og flytja á mölina - búin að gefast upp á búskapnum og ætli sér á malbikið - "loka sjoppunni" og flytja til London.

Og eftir stendur að flytja þarf inn útlenda öfgahópa til að mótmæla sölu landsins - virkjunum og veseninu - nú af því að íslendingarnir sjálfir eru jú allir komnir í útrás.

Já það er skrítið að búa á Íslandi - há dú jú læk?

 

 

Ekki að spyrja að því....

Engu skárri en mannfólkið - koma heim með "klamidíu"

Laxar með sjúkdómseinkenni á gotrauf

Lopinn teigður af VERÐI og SJÓVÁ og textinn "ekki benda á mig" raulaður.

Já þann leik eru tryggingafélögin Vörður á Akureyri og Sjóvá að leika þessa dagana - en ég hef verið að rekja raunasögu foreldra minna í fyrri bloggum sem virðast hafa brotið það af sér að aka með sitt fellihýsi á löglegum hraða í Borgarfirðinum á leið heim af Þingvöllum þegar bjálfi úr Hólmavík reyndi með glæfralegum akstri að drepa þau - já og að tryggja bæði bílinn og fellihýsi hjá íslensku tryggingafélagi - kakótryggja....nú til að vera viss um að vera "vel tryggð" - sem auðvitað virðist ekki vera bleksins á tryggingasmaningnum virði.

Er ekki kominn tími til að gerð sé rannsókn á vinnubrögðum tryggingafélaga í landinu - að skoðað verði í kjölinn hvernig bótagreiðslum er háttað og hvernig stendur á því að tryggingafélög virðast á stundum geta sett sig í dómarasæti - og allt auðvitað á kostnað tjónþola - gefið að virðist vera lítið sem ekkert fyrir lögregluskýrslur og sett af stað ferli sem tekur langan tíma og óljósar niðurstöður - svona "ekki benda á mig..." leik. Allt til þess gert að þurfa nú ekki að standa við gerða samninga við tryggingataka.

Og ekki vantar loforðin og loforðin og gullið og grænuskógana og bla..bla..bla.... Já það er því miður svo. Og auðvitað eru þau öll miklu betri en "hin" tryggingafélögin....eins og konan sem hringdi í mig frá Sjóvá þegar hún las bloggið mitt - nú til þess að segja mér hvað þeir hjá Sjóvá væri miklu betri en liðið hjá Verði.....hræðilega hneiksluð á þjónustinn hjá keppinautunum.....og hvar stendur hnífurinn núna??Nú í Sjóvárbeljunni - á kafi í bullinu.

Þetta er í einu orði sagt ÖMURLEGT.

Það er mín skoðun.