Falleg sjón á erfiðum tímum - limafagrir menn leika listir sínar fyrir Vestan.

Nú er útlitið dökkt. Kalt er úti - kalt er í sinni. Aðstæður erfiðar og fátt um úrbætur. En maður vonar að einhvertíma muni sólin skína á nú - bjart verði úti og vindar vonar leiki um vanga.

Og svo gerðist nokkuð í dag. Ég varð vitni að miklum glæsileik í fasi og tignarlegum hreyfingum.  Ég var ekki staddur á heimsfrægri kynbótastöð veðhlaupahesta - nei ég var nú bara staddur í Torfunesi  á Ísafirði. Á æfingu hjá knattspyrnufélaginu "Feitafélaginu".

Og þó af nafninu megi draga þá ályktun að hér fari menn frjálslegir í holdum - þá er það af og frá. Hér eru stæltir menn með lága fituprósentu - fagran limaburð og mikla knattleikni. 

Hópnum stýrir Páll nokkur Hólm - hagmæltur og ákveðinn - sanngjarn og drenglyndur - hýr og glaður. Honum til aðstoðar eru nokkrir vel valdir sveinar - sem allir eiga það sammerkt  að hafa barist um stöðu sína á væng formannsins.

Svo er almenningurinn - það eru við hinir - okkur sem dreymir um að formaðurinn virði okkur viðlits og líti jafnvel á okkur sem jafningja - einhvern daginn.

Það er okkar draumur.

Auðvitað leika menn sínar stöður - en svo góðir eru félagarnir í knattleikninni að segja má að menn séu jafnvígir á allar leikstöður. 

Sem dæmi má nefna Heimi - sem leikur sér jafnt fremst sem aftast - af einstakri næmni skorar hann falleg mörk. Gísli Jón Kristjánsson ber af hvað varðar líkamsstyrk og ákveðni - í spánýjum Arsenalbúning á hann það til að þenja markmöskvana - og svo að stundum sér á leikmönnum sem fyrir boltanum verða.

Nafni hans Gísli Jón Hjaltason er okkar Ian Rush - lipur og baneitraður - hlaupagikkur þindarlaus - og skorar grimmt.

Og svo er það skóhornið - verðlaunaður safnamaður og fyrrum landsliðsmaður. Ákaflega tilfinninganæmur leikmaður - sem leikur með hjartanu - sneggri en flestir og á það til að þjóta upp völlinn og skora stórglæsilega. 

Ef dæs heyrist eða fuss - má ganga að því vísu að um sé að ræða Jóhann nokkurn - Jóa á ísvélinni. Sá er einkar útsjónasamur - svo mjög að jafnvel samspilarar hans skilja ekki á stundum. 

Svo eru það vinstrimennirnir - Siggi og Kiddi. Sigurður Pétursson - sanngjarn og vinstrisinnaður í knattspyrnunni - aldrei, aldrei skal horfið á hægri vænginn - aldrei skal hægri fóturinn notaður. Bara prinsipp mál.  Kiddi er opnari - en ætlar sér stundum um of - líkt og vinstrimönnum er títt. Á sennilega enga framtíð hjá formanninum sem er maður Framsóknar. En sjáum til.

Og fleiri leikmenn mætti tína til - sem þó verða að bíða betri tíma. En ekki ætla ég að fjölyrða um það hér - ekki nefna mig sjálfan sem enn er í aðlögun - leikmaður í þjálfun.

Já maður finnur til vonar - og trúir á betri tíð þegar maður leikur knattspyrnu með þessum hóp. 

Það er þó rétt að nefna að  Feitafélagið æfir á bakvið luktar dyr. En þeir sem vilja fá að hitta okkur er bent á Pál Hólm - hann getur leyft heimsóknir - undir vissum kringumstæðum þó.