Teinóttu jakkaföt Björgólfs - saumuð í Kína - án ábyrgðar!

Ég held að nýi bankastjóri "nýja kaupþings" sé ekki á ofurlaunum - ég held að hann sé á súperlaunum. Að hann sé bara á góðum launum. Að í raun sé hann bara á svona sæmilegum launum...eða bíðum nú við....ég skil ekki

Að vísu var Súpermann ofurmaður....en halló..ég skil ekki.....

Ofurlaunin voru réttlætt með mikilli ábyrgð og gríðarlegri velgengni!!.....þeir hinir sömu fyrra sig allri ábyrgð í dag...er ekki í lagi með þetta lið!?

Og þeir Björgúlfsfeðgar....það eru sko kallar án ábyrgðar..! Ætli teinóttu jakkafötin hans Bjögga hafi svo eftir allt saman verið saumuð í Kína....tja maður spyr sig....

 

Til hvers að vera með bleyju þegar enginn er til að skipta á manni!

Íslenska þjóðin er búin að skíta á sig - svo um munar!

Lítil stoð er í margþveginni bleyju - þegar enginn kann hvort eð er að skipta. Og því er staðan sú að umheimurinn vill sem minnst með okkur hafa - skítalykt af liðinu og segja má að þjóðin gangi um stefnulaus í hægðum sínum.

En nú ber svo við að til eru bleyjur sem hjálpa - á formi alþjóðlega gjaldeyrissjóðsins - og bleyjurnar standa okkur til boða - til að þerra mesta skítinn. En viti menn - einn seðlabankastjóranna kýs helst að orna sér í eigin skít - vill ekkert með svona hjálp gera - líklegast mun hann einnig kjósa að pissa í skóinn sinn á haustdögum þegar kólna fer! Og sjálfsagt borðar hann græna snjóinn líka við seðlabankahornið.

Þiggjum hjálpina - fáum aðstoð - og ekki síst aðstoð í að gera það sem ríkisstjórnin var ófær um - látum skipta á okkur - kenna okkur að nota kopp og svo vonandi lærum við að gera þetta sjálf með tíð og tíma - leitt bara að börnin okkar og barnabörnin skuli þurfa að standa straum af þessum uppeldiskostnaði.

Og stingum svo út úr hrútakofanum við Austurvöll og nefndum seðlabanka. 

Orðinn andvaka? Ég hélt að svona kallar misstu ekki svefn...yfir svona smáaurum...!

Mér sýndist haft eftir honum fyrir skemmstu að hann missti ekki svefn yfir þessum "smápeningum"....er það eitthvað breytt?

Ég verð að segja að ég persónulega hef minnstar áhyggjur af þessum ofurlauna mönnum - ég hef meiri áhyggjur hinum almenna borgara þessa lands - sem sýpur seiðið af þessu öllu saman.

Svo væri nú gott ef orðið "kreppa" væri ekki svona misnotað - mér þykir miður að fá inn um bréfalúguna tilkynningar og tilboð um "kreppurverð" á hinu og þessu. Ósmekklegt í meira lagi.

Ég bíð spenntur eftir raunverulegum lausnum og raunverulegu framhaldi - óþolandi þetta pólitíska froðusnakk - og nú sér maður auglýstan næsta þátt hjá Jóni Ársæli - en því miður,  þátturinn hans Jóns Ársæls með honum Björgvini G. Sigurðssyni er í meira lagi ótímabær - Björgvin hefur ekki lokið sínu máli og því langt í land að hægt sé að mæra hann fyrir "fábæran árangur"....bíðum þar til öll kurl eru komin til grafar....

Og þá meina ég ÖLL.....því lítið heyrist frá þeim sem mestan arðinn hirtu af allri útrásinni....ég lýsi eftir þeim.....

 

Íhugar að fara í mál

Frægðin knýr dyra - Bragakaffi er heitasti staðurinn!

Ekki vissi ég hvað var um að vera þegar ég kíkti í kaffi til Braga í dag. Óli frá Gjögri sat glimrandi fínn - í jakka og terlínbuxum og hárið vel brilljantínerað. Bjartur svipur Garðars og glansandi pússuð gleraugun settu bjartan svip á kaffistofuna - minnti um margt á Marlon Brando í Guðföðurnum - enda auðvitað gamall bankamaður - frá tímum Landsbankans - þegar sá banki var og hét - í dag er hann víst orðinn að "nýja Landsbankanum".

En hvað olli þessum stíla á körlunum - hver var ástæðan? Halda mætti að maður væri kominn til Hollywood....

Jú, mér var tjáð að sjálft Morgunblaðið hafi sent mann Vestur í þeim erindisgjörðum að taka viðtöl og myndir! Já - frægðin er á næsta leiti og ljóst að bankahrunið hefur engin áhrif á þá frægð - karlarnir á Bragakaffi verða að mér skilst að minnsta kosti á forsíðu moggans - þó ég viti svo sem ekkert hvað það þýðir!

En við Maggút vorum fjarri góðu gamni - fengum ekkert að vita og engu líkara að við séum úti í kuldanum.

Óli sagði Maggút vera heima að telja peningana sem hann tók út úr Glitni - treystir engum og skv. Óla þá fékk hann peninginn í þúsundköllum sem hann nú telur - seðil fyrir seðil -  og mun það víst taka einhvern tíma - og ekki lýgur Óli frá Gjögri.

Óli málari var hinsvegar mættur - mætir alltaf í fyrrakaffið - nú til að fá fréttir sem hann flytur svo gestum sínum seinnakaffinu - en hann er kominn í harða samkeppni við Braga.

Já það gengur á ýmsu fyrir Vestan. En þá er einmitt mikilvægast að halda andlitinu!!

Að kaupa sög á krepputímum í Reykjavík.

Það er kreppa í þjóðfélaginu. Manni er tjáð það daginn út og inn og ekki er laust við að maður hreinlega trúi því. Ekki svona "öðrumaðkenna kreppa" - nei heldur "okkursjálfumaðkenna kreppa". Við sem búum á landsbyggðinni misstum af uppganginum - nema náttúrlega þegar við áttum leið um Reykjavíkurflugvöll og sáum allar einkaþoturnar - eða keyrðum Sæbrautina og sáum herlegheitin.

En ég er í Reykjavík og sé ekkert kreppuna - fullt af jeppum á götunum og mér sýnist byggingarnar rísa jafn hratt og áður. Kannski það verði bara færri sem flytja inn - hver veit. Svo í Laugadalslauginni fannst mér allir vera hálf niðurlútir - hálf tómlegt um að lítast í líkamsræktarstöðinni þar sem maður sér yfirleitt alla bankamennina á hlaupabrettunum. Nú verður kannski aftur í tísku að vera feitur og ríkur - reykja vindil og drekka koníak - hver veit?

En ég ætlaði að kaupa sög. Nú er sláturtíð og þá þarf að svíða hausa - saga þá í sundur og verka. Og til þess þarf sög. Mín var ómögulegt - svo gróftennt að hún vann ekkert á beininu.

Þegar ég kom í byggingarvöruverslunina tók á móti mér ungur maður. Glaðlegur bauð hann mig velkominn og spurði hvernig hann gæti hjálpað mér. Ég sagðist þurfa sög - og að sögin ætti að vera frekar fíntennt - til að hún biti vel á beini. Ha, sagði ungi maðurinn og horfði á mig í forundran. Já sagði ég - ég þarf að geta náð í sundur höfði en sögin mín biti ekki á hauskúpunni - hún væri svo gróftennt að hún hoppaði á hauskúpunni.

Ungi maðurinn stamaði - og fór með mig hálf fölur í deildina þar sem sagirnar héngu í röðum. Hefur þú aldrei komið í sveit?, spurði ég unga manninn. Ha ég? svaraði sá ungi - nei, ekki til að vera. Svo horfði hann undarlega á mig og sagði - viltu að ég fari þangað? - ég vil ekkert fara þangað...!

Neinei sagði ég - það er nefnilega svo að í sveitum er alls ekki óalgengt að saga í sundur hausa - einmitt á þessum árstíma. E..e..ertu að saga marga hausa? spurði sá ungi og var orðinn eithvað hálf þokulegur til augnanna. Nokkra svaraði ég. Nú er kreppa og maður verður að hafa sig allan við að ná sér í mat, sagði ég og kímdi.

Eftir skamma stund hvarf sá ungi eitthvað bakatil. Skömmu síðar kemur eldri maður til mín og staðnæmist. Ert þú að leita að sög? spurði hann. Já sagði ég. Já einmitt - og bætti við, getur þú komið með mér augnablik inná skrifstofu.

Þegar þangað var komið spurði hann mig í þaula hvað ég ætlaði mér með sögina og hvaðan ég væri. Ég sagði honum það og að ég ætlaði að nota hana til að saga nokkra hausa. Aha, sagði sá gamli. Einmitt, já nú skil ég - bætti hann við. Svo skellihló hann - er verið að svíða?!

Æi þetta unga fólk, hélt hann áfram, það horfir svo mikið á DVD myndir og svoleiðis. Ungi maðurinn taldi Vestfirskan fjöldamorðingja vera kominn í bæinn að sækja sér sög í ódæðisverkin.

Já - það er vandlifað á krepputímum. Auðvitað á maður að versla í heimabyggð - varla þorandi að kaupa svona "morðtól" í borginni. Nóg er nú ástandið þar samt!

Davíð mun aldrei fara úr Seðlabankanum af sjálfsdáðum....bankastjórarnir munu aldrei...

Mér er fyrirmunað að skilja hversvegna fólk kemur með tillögur og hugmyndir - eða sem er ennþá verra - hefur skoðanir. Það er ekki farið eftir neinu - ekki neinu. Við búum í bananalýðveldinu Íslandi - þar sem þar sem sjálfur Halldór Ásgrímsson er farinn að ráðleggja í endurreisn fjármálakerfisins....

• Davíð mun aldrei víkja úr Seðlabankanum af sjálfsdáðum
• Bankastjórarnir munu aldrei viðurkenna mistök
• Hannesarnir Smárasynirnir taka aldrei nokkra ábyrgð
• Almenningur mun alltaf lenda í skítnum
• Ekkert verður gert til að hjálpa þeim sem á þurfa að halda
• Enginn pólitíkus mun taka ábyrgð
• Ekkert mun breytast
• Okkur verður aldrei treyst í erlendu samstarfi

Svo ég veit í raun ekki hvaða tilgang þetta hefur - að skrifa þessar línur - yfir höfuð að hafa skoðun - það er búið að rústa íslensku þjóðfélagi - setja fjölskyldur á hausinn!

Nei - nú þarf að beyta hörku - hreinsa til - ALLSTAÐAR!

 

Bíðið nú við...er þessi nú ekki búinn að missa allan trúverðugleika!!

 

Er ekki alveg eins gott að drekka góðan kaffibolla og fá svo gamla frænku sína til að kíkja í bollann eins og trúa greiningadeild Glitnis.....

Nú er að þjóðnýta forkólfana!

Það er ljóst að forkólfar bankanna búa yfir gríðarlegri reynslu - reynslu sem verður að nýta vel. Ég lít svo á að þeir séu allir búnir að fá sín laun fyrirfram og verði nú nýttir til að vinna úr mistökunum - enda allt vel menntaðir menn.

Ekki var annað að heyra á Sigurjóni í Landsbankanum en að hann væri nokkuð öruggur um hvað hefði farið úrskeiðis - og því má ætla að hann geti skilað af sér góðri skýrslu um málið - jafnvel tekið að sér kennslu í skólum landsins - svosem eins og næstu tíu árin eða svo - þó svo að fyrirframgreiðsla launanna sé nú nær hundrað árum....

Það sama á auðvitað við um hina stjórana - en ekki má gleyma öllum fjölda framkvæmdastjóra sem voru í þessum bönkum - enginn var maður með mönnum nema að vera framkvæmdastjóri!

En sameiginlegt eiga þeir allir að hafa fengið greitt í mánaðarlaun það sem venjulegt fólk fær greitt fyrir a.m.k. árs vinnu - jafnvel háskólamenntað fólk!

Ég segi - látum þá nú standa vaktina - vinna fyrir laununum og skila af sér einhverju betra en skuldum.

 

Morgunleikfimi á krepputímum.

Ekki veit ég hver er höfundurinn - en æfingin er góð!

 

 

Banka á brjóst sér, rétta úr handleggjunum og kreppa hnefann - banka, kreppa, banka,kreppa, banka, kreppa...

"Pabbi: hvað er meira en milljarður - hvar eru allir peningarnir?" svo spyr sonur minn!

Nú er talað um upphæðir sem fæstir hafa nokkru sinni þurft að reyna að skilja. Hundruð og þúsundir milljarða króna - dollara - punda - evra....og rúbla!

Og hvernig á maður að útskýra þessa spurningu: "hvað er billjón mikið?" - er billjón yfirleitt til í íslensku máli ? og svo spurði sonurinn aftur "...hvaða tala er hærri en milljarður?" 

Og enn er spurt "hvar eru allir þessir peningar? Fólk lagði inn peninga á íslenska reikninga í útlöndum - hvar eru þessir peningar? Er búið að lána þá eða eru þeir búnir?"

Hverju á ég að svara? Ég spyr!