Íslenskt þjóðfélag er helsýkt af kjaftasögum og rógburði.

Það er hræðilegt fyrir fólk sem verður fyrir barðinu á kjaftasögum - jafnvel hreinum skáldsögum. Og nú er maður að heyra að fólk sé að reka af sér slyðru orðið í stórum stíl. Jafnvel kæra heilu og hálfu fréttastöðvarnar með öllum innanborðs.

Það hlýtur að vera hræðilegt.

Einhver laug því til dæmis að Björgólfur Thor hefði stungið undan peningum - jafnvel gerst svo ófyrirleitinn að flytja pening til útlanda. Um þetta var fjallað í fjölmiðli - og Björgólfur búinn að kæra. Ég skil ekki hvernig fólk hugsar - datt einhverju í hug að þeir feðgar stæðu í slíkum gjörningum - að þeir ætluðu sér að græða á annarra manna kostnað og jafnvel að geyma eða eyða peningunum í öðrum löndum? Fásinna og helber lygi - rógburður um stálheiðarlega menn.

Þeir meira að segja lögðu sig í líma við að hjálpa fólki að græða - voru með alskyns stórgróðasjóði og ávöxtuðu fé. Svo reynir einhver sjóður úti í bæ að halda því fram að þeir hafi farið óvarlega með fé - að þeir hafi verið eins og blindur fjárhirðir á háheiðinni - treyst á vindinn og lukkuna. Fásinna og hreinasti rógburður.

Svona er líka látið við ræfilinn hann Karl Wernerson - sem kenndur er við Milestone. Nú ekki eru það nú fallegar kjaftasögurnar um að hann hafi leigt einkaþotur fyrir 600 milljónir - sjálfsagt ekki verið fleiri en ríflega 500 - en fólk talar og kjaftar samt. Skammarlegt. Og að hann hafi á einhvern hátt farið illa með sjóði Sjóvár tryggingafélagsins - þetta er náttúrlega bara skáldskapur í besta lagi - eða lygi. Karl hefur auðvitað ekki gert neitt annað en að vinna sína vinnu - mala gull og gjaldeyri á lágum launum og alls ekki verið slá um sig eða því um líkt. Sveiattann.

Og svona sögur heyrir maður út um allt. Sigurjón Árnason gerði ekki neitt. Það var bankinn sem ákvað allt - og hann var bara starfsmaður þar. Líkt og Kjartan Gunnarsson, Björgólfur gamli og Halldór. Það var bankinn sem tók þessar ákvarðanir. Þetta segja þeir og þeim bar auðvitað að fylgja skipunum. Annað er rógburður og lygi. Bankinn ætlaði aldrei að skaða neinn - bara að sinna sínum kúnnum - viðskiptavinum. Og þeir unnu bara þarna. Sinntu sínu starfi af tærri snilld - eins og þeir segja sjálfir.

Og svo er ræfillinn hann Hannes Smárason. Mikið er búið að skvetta á húsin hans. Sá hefur ekki gert neitt annað en það sem siðlegt og löglegt þykir. Segir hann og annað er rógburður og lýgi. Að hann eigi marga pors jeppa og reinsróvera - það er bara tilviljun. Ég meina - maður notar ekki bílinn á meðan verið er að þvo hann. Annað er lygi og rógburður. Og að misnota aðstöðu sína og leigja sjálfum sér þotuna sína á kostnað hluthafa - það er bara lygi og rógburður. Hann var í vinnunni og verðin í búðunum í útlöndum eru bæði lægri og vöruúrvalið meira. Annað er lygi og rógburður.

Sá sem þetta les hlýtur að átta sig á að Íslenskt þjóðfélag er helsýkt af lygi og rógburði - kjaftsögum og baktjaldasnakki. Þó maður tönglist á lyginni þá gerir það hana ekki að sannleika...þetta vita þeir Karl, Björgólfur og Björgólfur, Sigurjón, Jón, Halldór og Bjarni, Hannes og hinir.

Ég tek ekki þátt í slíku. Það er á hreinu.

Margt gerist í hundaheimum....

Ég fékk áhugaverðan tölvupóst frá hundeiganda - og sem hafði greinilega lesið um nýju vöruna okkar sem kemur vonandi í verslanir strax í næstu viku - en framleiðsla hefst uppúr helgi.

En hvað um það - hér er um frábært fóður fyrir hunda að ræða og hentar vel fyrir smáhundana - enda köllum við það smáhundamat... URR SMÁHUNDAMAT

En þó það séu upplýsingar á umbúðum fyrir hunda upp að 8 kg þá má auðvitað gefa þessum stóru það líka - enda um hollan og góðan mat að ræða. Border collie tíkin mín elskar þetta líkt og chiahuahua rakkinn minn!

 En kíkið endilega á þessa umræðu um nafnið URR.... sem er jú tilvísun í hund líkt og Murr í kött

 

Gríðarsterk endurkoma - major comeback!

Ég var settur út í kuldann. Það er engum auðvelt og þarf sterkar taugar. Ég er þó ekki með það á hreinu hvað olli - hvað ég gerði af mér. En ég var settur út - á hliðarlínuna og fékk ekki að vera með.

Ég notaði tímann vel. Hugsaði minn gang. Æfði þegar tækifæri gafst og þurfti jafnvel að fara um langan veg til að komast á æfingu. En ég vissi að minn tími myndi koma. Að mér yrði skipt inná - boðið inn í hlýjuna.

Og það var þessi vissa sem hélt í mér lífinu - hélt voninni lifandi. Draumnum um endurkomu.

Nú er þetta orðið að veruleika.

Þeir opnuðu loks aftur í Sundhöllinni á Ísafirði eftir langa lokun. Lokun þegar auðvitað átti að vera opið - þegar allir túristarnir voru hér og þurftu að komast í sund.

Og ég átti gríðarsterka endurkomu í gær...1.september.....kl. 19:30...á slaginu.

Kom sterkur inn.... í gufubaðsklefann!