Lekinn, lekandinn og frussið.

Þeir eru greinilega báðir haldnir slæmum lekanda. Flest ratar í blöðin og fréttir sem þeir ættu frekar að þegja um - þeir hreinlega leka - mígleka.

Davíð notar meiri kænsku, er manni sagt - nýtir sér blaðamenn Morgunblaðsins til að leka út fréttum  á meðan Ólafur getur bara ekki þagað - hreinlega bunar út úr honum af slíkum krafti að hann má hafa sig allan við að lagafæra lekann. Og ekki nóg með það - hans ektakona hún Dorrit bunar út úr sér svo líkja mætti við fruss.

Hvar endar þetta allt saman og er þetta hreinlega ekki heilsuspillandi - fyrir þau sjálf og þjóðina alla?

Skiljanlegt er að Davíð skuli leka - hann er jú ennþá í pólitík og stýrir heilum stjórnmálaflokki - og fyrrum ríkisstjórn. En þetta með hann Ólaf - það er öllu verra. Hann er á ofurlaunum við að halda kjafti um hluti sem snúa að pólitík - upp í hann verður að sparsla strax. Og frussið um leið.

Ég held að þjóðinni farnist betur ef þetta þríeyki þagnar og heldur sig til hlés.

En líklegast er ekki við því að búast.

Athugasemdir

[Guðrún Jónsdóttir, 11.2.2009 kl. 09:17]

Held að þetta fólk ætti bara fara að taka því rólega. Það er kannski laust á dvalarheimilinu Hlíf á Ísafirði