Hvert erum við að stefna?

Mér fannst ánægjulegt að sjá frétt um skynsamlegar rannsóknir sem verið er að stunda á Tálknafirði. þar er verið að rannsaka hvort ekki sé gott að ala saman bláskel og þorsk.

Þetta er að vísu ekkert nýtt.

Sameldi eða fjöleldi hefur verið stundað víða um heim í einhverju mæli - og ýmsum tegundum. Ég hef átt samtöl og umræður við fjölda vísindamanna um þessi mál - bæði evrópska og vestanhafs. Við höfum jafnvel gerst svo djarfir nafnarnir - ég og Þorleifur Eiríksson hjá Náttúrustofu Vestfjarða að skrifa umsóknir - já, fleiri en eina - til að þess að reyna að afla peninga til slíkra rannsókna. Rannsókna sem skilgreina mikilvægi og möguleika á að nota eina tegund (bláskel) til að minnka lífræna mengun frá þorskeldiskvíum.

En ávalt hefur þessum umsóknum verið hafnað - ekki talin vera þörf á umhverfisrannsóknum á Íslandi. Að slíkar rannsóknir auki ekki verðmæti íslensks sjávarfangs.

Þvert ofan í mat erlendra sérfræðinga sem þó hafa verið meðhöfundar á slíkum umsóknum. En nei - umhverfismálin eru bara eitthvað sem engu skilar. Því miður. 

Og manni hefur liðið eins og don kíkóti sem barðist við vindmyllur.

Ég hef því oft spurt mig þeirrar spurningar - hví erum við Íslendingar svona áhugalausir um umhverfismál - um það að nýta náttúruna á sem næst því sjálfbæran hátt?

Ósjaldan hef ég rætt þessi mál við ráðamenn - þingmenn - þá sem eitthvað geta gert í málinu. Allir er sammála um ágæti þessa. En enginn gerir nokkurn skapaðan hlut. Við erum ennþá í sömu sporum og við vorum fyrir mörgum árum hvað þetta varðar.

En hvert ætlum við að stefna á eldi - í nýtingu sjávar og náttúru?

Hvert eigum við að stefna?

Er ekki tíminn núna - tíminn til að sýna ábyrgð og hafa framtíðarsýn sem við getum verið stolt af - bera ábyrgð á auðlindum okkar og framtíð!?