Föstudagur, 28. ágúst 2009
Ömurlegur dagur í lífi þjóðar - ógeðslegar aðfarir að íslenskri alþýðu.
Ekki ætla ég að hafa mörg orð um þennan óskapnað sem þetta Icesave mál er. En mikil skömm er að því að ekki skuli vera búið að gera í því að ganga að þeim aðilum sem stofnuðu til þessa!
Og á ekkert að gera það?
Búið að neyða þessu upp á Íslenskan almenning - við látin borga. En Samsonarnir sjást hvergi og eru bara með talsmann eins og fínir menn....
Ömurlegur dagur í sögu lítillar þjóðar með ofvaxið sjálfsálit.
Nú vil ég fá að vita - hvað kostaði að senda þessa Icesave nefnd út...hvað fékk hún greitt....og hvað stendur eftir af þessum samning sem sú nefnd átti að gera - en sem reyndist fáránlegur þegar til kom.
Hvað fékk Svavar Gestson greitt...og hinir...ég bara spyr...af forvitni!!?
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (3)
Sunnudagur, 23. ágúst 2009
Það var þá - þetta er núna - eða kannski á morgun.
Það er drungalegur haustdagur og laufin fallin af trjánum. Vindurinn gnauðar um ókláruð húsin og málningarslettur þekja ryðgaða range rover jeppa og hummera. Engin börn hafa sést í hverfinu frá því fyrir mörgum áratugum þegar allt lék í lyndi og mikil uppsveifla var. Í dag er allt tómt. Þau fáu hús sem voru kláruð standa tóm.
Það er skrítið að koma á þennan stað sem eitt sinn var höfuðborg landsins. Í dag búa hér nokkrar hræður sem hafa það að atvinnu að vakta hús í eigu Evrópusambandsins sem nýtt eru sem sumardvalarstaður fyrir fyrirmenn í sambandinu.
Ísland er aftur komið með höfuðborg í fjarlægu landi.
Við þessi sem ekki bjuggum í Reykjavík þegar allt hrundi endalega höfðum það ágætt um langt skeið. Mikil gróska var á landsbyggðinni og eðlilegt jafnvægi komst á.
En eftir að Jóhanna skrifaði undir og Össur fór ekki með bréfið í póst heldur fór sjálfur með það til sambandsins datt botninn úr flest öllum atvinnugreinum sem kallaðar voru grunn atvinnugreinar. Við fórum frá sjálfstæði yfir í að vera styrkþegar. Botninn datt botninn úr landbúnaðinum þegar Evrópusambandið flutti hingað til landsins belgískar ofurkýr, svokallaðar risakýr eða Belgina blue, sem leysa áttu þær íslensku af hólmi. En smitsjúkdómar sem íslenska kúa kynið réð ekki við drap þær íslensku og kuldinn þær belgísku. Eftir stendur að nokkur býli eru með norskar kýr sem framleiða mjólk til sölu fyrir ferðamenn auk geita til að búa til ost. Norðurárdalur heitir í dag Guðbrandsdalur hinn nyrðri og þarf er framleiddur geitaostur.
Íslenska sauðkindin er horfin. Talið er þó að nokkrar haldist við í nálægð við Herðubreið en það eru sögusagnir sem enginn fær staðfest. Í dag rækta menn ísraelskt sauðfjárkyn sem gefur af sér mjólk en óætt kjöt. Það þykir ferðamönnum spennandi kostur á Íslandi og aldrei áður hafa fleiri ferðamenn frá miðausturlöndum heimsótt landið. Þær eru sagðar gæfar en afskaplega heimskar.
Já, það hefur margt breyst í byggðum landsins. Ísland er orðið fjölþjóðlegt þar sem erlendar þjóðir hafa fjárfest mikið og byggt upp atvinnu víða. Á Siglufirði hafa Norðmenn byggt upp nýtískulega síldarsöltunarverksmiðju og á Reyðarfirði er að segja má ekki nokkur Íslendingur lengur - enda ráða Svissnesk fyrirtæki þar lögum og lofum. Þar er töluð franska og þýska.
Akureyri er orðinn Danskur bær að nýju og eru þar fleiri sem tala dönsku en íslensku. Menn fá sér bolsíur og krakkarnir nota viskaleður í skólanum. Svona eins og þegar ég var ungur.
Já margt hefur breyst eftir að Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur Joð gengu með okkur í Evrópusambandið. En afkomendur þeirra búa í Noregi og Svíþjóð þó svo að auðvitað eigi þau sumarbústaði við Þingvallavatn og á Bakka norðan Húsavíkur.
Þetta þótti hið eina rétta á sínum tíma. Gaman hefði verið að vita hvort að við hefðum getað lifað áfram sem íslensk þjóð?
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Föstudagur, 21. ágúst 2009
Það er magnað með þetta kvenfólk og undarlegt minni þeirra!
Alveg er það með ólíkindum hvernig minnið getur leikið konur með aldrinum. Allar nema mömmu sem man allt svo vel og svo rétt.
Þegar ég var að alast upp með fjórum systrum þá þekktist ekki að ofbeldi á börnum væri bannað - í það minnsta var þeim systrum mínum sem eldri voru frjálst að níðast á mér og skilja mig útundan.
Í dag væri slíkt lögreglumál.
Ég var sagður óþolandi, frekur og skemmdavargur sem sliti í sundur dúkkur og klíndi út augnskugga og aðra málningarvöru.
Sem er náttúrlega kolrangt.
En ég man þetta allt saman eins og það hefði gerst í gær. Og mamma líka. Það kom nefnilega upp úr dúrnum þegar við systkinin hittumst um daginn í Grunnavík í Jökulfjörðum ásamt mömmu og pabba - að þær voru búnar að steingleyma þessu.
Við skoðuðum myndir frá gamalli tíð og mikið var hlegið. Ekki var minnst á hina réttu mynd - af þeim að níðast á mér ræflinum. Það var gleymt.
Ekki hjá mér - en þeim. Og mömmu - henni get ég alltaf treyst.
Sjálfsagt er þetta einhverskonar kvenna og systra heilkenni sem beinist aðeins að yngri bræðrum og karlmönnum.
En svo gerast þær mæður og þá allt í einu elska þær syni sína og mega ekki til þess hugsa að á þeim sé níðst - af neinum.
Konan mín er með þetta heilkenni eins og systur mínar. Hún til að mynda er farin að halda því fram við þá sem heyra vilja að ég hafi elt hana á röndum með grasið í skónum hér um árið.
Sem er kolrangt.
Að ég hafi nöldrað og elt hana heim. Ekki látið hana í friði og að lokum hafi hún séð aumur á mér og verið mér góð.
Sem er líka alveg kolrangt.
Ég man þetta allt saman og auðvitað var þetta þveröfugt. Það var ég sem fékk ekki frið. Það var ég sem var eltur. Það var ég sem var góður - eins og alltaf.
Þetta veit ég. Og hún mamma sem alltaf er mér góð og trú.
Mikið vildi ég að þessar konur væru eins og hún mamma. Bara skil þetta ekki.
Pabbi er heppinn maður.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (2)
Föstudagur, 21. ágúst 2009
Nú er tækifæri.....
Til að prufa Murr kattamat.... en KRÓNAN er með Murr á frábærum kynningarafslætti.
BÓNUSer auðvitað með Murr - sem og SAMKAUP, NETTÓ, 10/11, HAGKAUP og fleiri aðilar...
Kíkið á Murr heimasíðuna til að kynna ykkur þetta.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Fimmtudagur, 20. ágúst 2009
Fróðleikur um ketti með kveðju frá Murr!
Athugið að vatnsmagn í Murr kattamat er það sama og í þeim náttúrulegu afurðum sem notaðar eru og er mun minna en í flestum innfluttum tegundum af blautfóðri. Kolvetnainnihald í Murr kattamat er líka lágt, Eingöngu er um að ræða hlutlaust tréni og sterkju til að efla heilbrigði meltingarvegarins, en ekki ódýrt uppfyllingarefni. Murr kattamatur er því mjög næringarríkur. Hvert einasta atriði í samsetningu Murr er hugsað með heilbrigði kattarins að leiðarljósi.
Murr ehf. sérhæfir sig í því að framleiða hágæða fóður úr íslensku kjöti og sláturafurðum. En hvers vegna blautfóður?Með því móti getum við valið saman mörg mismunandi hráefni og þannig uppfyllt þarfir kattarins fyrir öll hin fjölbreytilegu næringarefni án þess að þurfa að nota flóknar tilbúnar forblöndur. Þetta er ekki mögulegt með þurrfóðri. Murr kattamatur er því eins náttúrulegur og hægt er. Náttúrulegt fóður katta, yfirleitt fuglar og lítil nagdýr, inniheldur um 10-13% prótein, 7-10% fitu og aðeins 4-5% kolvetni. Meltingarfæri og efnaskipti katta hafa þróast í samræmi við þessa efnasamsetningu. Kettir hafa ekki aðlagast kolvetnaríkri fæðu. Hátt hlutfall kolvetna í fóðri eykur líkur á að kettir fitni um of, fái sykursýki með aldrinum og lífslíkur þeirra minnki.Auðvelt aðgengi og verðlag hefur hins vegar ýtt undir notkun kolvetnaríkra korntegunda í kattafóðri, sérstaklega þurrfóðri, frekar en ekki hollusta.Murr kattamatur inniheldur 13% prótein, 7,5% fitu og um 3% kolvetni. Að auki er mjög mikilvægt fyrir fólk að athuga að Murr inniheldur 75% vatn - meðan flestar aðrar innfluttar blautfóðurtegundir innihalda 82% vatn. Þetta þýðir að minna þarf að gefa kettinum af Murr kattamat á dag eða aðeins tvo poka fyrir 4 kg kött borið saman við 3-4 poka af flestum innfluttum tegundum.
Við hjá Murr erum því ekki að selja vatn!
Murr kattamatur er náttúruleg leið til að tryggja kisu rétta næringarsamsetningu, rétt holdafar og góða heilsu.
Kattardýr eru mjög sérhæfð sem rándýr og eru kjötætur. Fæðuöflun þeirra fer yfirleitt fram með veiðum á öðrum litlum spendýrum, smáfuglum og skriðdýrum. Ein af þessum 40 kattategundum er húskötturinn, hann er afkomandi villikattarins og er eina kattardýrið sem hefur tekist að fulltemja.
Óljóst er hvenær kötturinn gerðist húsdýr en hægt er að rekja það til Egyptalands til forna. Talið er að samband manns og kattar hafi orðið til um það leyti sem akuryrkja varð mikilvægur þáttur í lífi mannsins, en stórar korngeymslur í Egyptalandi löðuðu að sér fjöldan allan af meindýrum og því varð þar greiður aðgangur fyrir villiketti að æti. Djarfir kettir uppskáru að launum hlutdeild í meindýraveiðinni og maðurinn fékk örugga meindýraeyðingu án alls kostnaðar. Kötturinn varð fljótlega vinsæll meindýraeyðir á heimilum og í skipum og breiddist hann hratt úr eftir hinum ýmsu verslunarleiðum. Talið er að hann hafi borist til Íslands í kringum árið 1100.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Miðvikudagur, 19. ágúst 2009
Þegar siðleysið fékk sér andlit.
Og það birtist í kastljósþætti kvöldsins. Að vísu hefur siðleysið borið samsett nafn að undanförnu: JónBjörgólfurSigurðurBjarniHannesMagnúsSigurjón Samsonarson Guðmávitahvaðanþeirkomueðahvaðþeirheitaallir.
Stundum er talað um að menn hafi hugrekki að horfa framan í myndavélarnar - biðjast afsökunar og iðrast. Viðurkenna mistök og vera tilbúinn til að gera sitt. En ekki hann Hreiðar Már. Neibb - hann er svo gjörsamlega siðlaus og siðblindur að sá ekki rassinn á Sigurði Einarssyni þó hausinn væri þar á kafi.
Segja má þó að hann hafi gert okkur greiða. Hann sýndi sig og nú verður auðveldara að þekkja hann á götu - nú til að benda og kasta fúleggi ef maður skildi vera með slíkt í vasanum.
Mér finnst reyndar að smala ætti þessum mönnum saman og sjá hvort ekki vær hægt að nota þá í eitthvað gáfulegt - svo sem að fylla upp í grunninn þar sem eitt sinn átti að rísa minnismerki Björgólfs - tónlistarhús.
Ég man vel þegar ég sat og spjallaði við "bisnessgúrú" á Kastrupflugvelli. Já ég sjálfur. Þá kemur hópur manna með Sigurjón Árnason í fararbroddi - hann er jú svo helvíti feitur að gott er að fylgja í kjölfarið - en hvað um það - bisnessmaðurinn heilsar þeim og segir; "núnú...bara landsliðið á ferðinni"...svo taka þeir tal saman. Þegar þeir fara þá segir bisnessmaðurinn...."uss Sigurjón kann ekki bissness....en hann er helvíti flinkur bankamaður".
Já - svona líka flinkur!!
Æi hvað ég er heppinn að hafa hvorki vit á svona "bisness" eða "bankamálum".
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (2)
Föstudagur, 14. ágúst 2009
Leyndardómar Sundhallarinnar á Ísafirði.
Mikil mistík - dulúð - er umvafin Sundhöllina á Ísafirði - og fer stigmagnandi. Fáir sundpollar bera eins stórt nafn. Og fáar sundlaugar eru eins torsóttar. Það er nefnilega ekki heiglum hent að komast í sund á Ísafirði - ekki fyrir lifandi almenning. Að vísu eru ágætar sundlaugar í nágrannabæjum og þeim til sóma. En sjálf Sundhöllin með sínu ágæta starfsfólki er torsóttari.
Oftar en ekki lokuð. Viðgerðir. Málningarvinna. Sundæfingar. Skólasund. Guð má vita hvað.
Og það nýjasta. Lokað vegna viðhalds. Ekki er farið nánar út í það. Ekki sagt hver stakk af með viðhaldinu eða hvort bara allir stungu af og skildu laugina eftir mannlausa.
Maður náttúrlega spyr sig hvernig farið er að í öðrum bæjarfélögum - á öðrum sundstöðum sem bera óæðra nafn. Þar er alltaf opið. Ekkert viðhald. Ekkert vesen. Bara opið.
Bara opið fyrir þá sem vilja synda - baða sig og stunda gufuböð.
En á Ísafirði. Nei. Þennan stutta tíma sem laugin er opin allan daginn fyrir almenning - þessa ríflega tvo mánuði á sumri - opin fyrir gesti og gangandi - ferðamenn og aðra - þá loka þeir í heilan mánuð. Vegna viðhalds. Og það ekker skilgreint frekar. Allt slökkt - enginn að gera við - enginn sjáanlegur venjulegu fólki.
Heitir þetta ekki bara rugl á íslensku?
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (3)
Fimmtudagur, 6. ágúst 2009
Kynningarafsláttur á Murr kattamat í Bónus - 20% afsláttur!
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (5)
Miðvikudagur, 29. júlí 2009
Reynslusögur af Murr kattamat fyrir heimasíðuna.....
Hefur þú prufað Murr kattamat fyrir kisuna þína?
Sendu okkur endilega reynslusögu á murr@murr.is sem við setjum á heimasíðu MURR.
Að sjálfsögðu erum við að leita að jákvæðum sögum sem þig langar að segja frá
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)
Mánudagur, 27. júlí 2009
Af röngum erlendum óþægindum.
Ég skrapp í gufubað um daginn. Ætlaði að ná úr mér icesave óþægindum og annarri ólíðan.
En viti menn - þegar ég kem í sakleysi mínu inn í búningsherbergin þá liggja þar bakpokar af erlendum uppruna líkt og hráviði um allt. Að sjálfsögð dró ég þá ályktun að hér væru komnir Bretar í slagtogi við Hollendinga að sækja að okkur Íslenskum.
Ég bölvaði hátt og nánast hrækti frá mér óhreinu.
Alltaf skal það vera þannig að þessir bölvaðir útlendingar vaði yfir okkur á skítugum skónum og skilji svo allt eftir í gangveginum - mér og öðrum baðgestum til mikillar mæðu. Sérstaklega mér þó.
Ég settist inn í heitan klefann og svitinn rann. Samt náði ég ekki slökun og hugsaði stíft um hve óþolandi þetta væri og hverslags frekju þessir Bretar - hollendingar og sennilega þjóðverjar sýndu okkur - troðandi sínum skítugu pokum í gangveginn og hengjandi svitastorkin gönguföt á alla snaga og ofna. Aldrei, Aldrei - myndi nokkur íslendingur hegða sér svona á erlendri grundu.
Já...og voru það Bjöggarnir sem neyddu þá til að leggja inn - ha...NEI. Þó Bjöggi sé glæpon þá er þetta nú einum of langt gengið. Það rauk upp af mér og ég fékk áköf svimaköst. Staulaðist út úr klefanum blindaður af svita og reiði - rak tána í Tupperver dollu sem hékk utan á einum pokanum og magalenti inni á sturtugólfi. Sem betur fer var gólfið hált og sápan flæddi - annars hefði ég fengið brunasár á belginn.
Djöfuls andskoti hugsaði ég og skrúfaði frá sturtunni - búinn að gleyma því að ég hafi stillt hana á ískalt áður en ég fór inn í klefann. Ég saup hveljur og hjartað nánast stoppaði. Andskotinn.
Svo settist ég inn í gufuna aftur. Róa sig hugsaði ég. Ég hendi helvítis pokunum út um gluggann - eða brenni þá. Andskotinn.
Svo sé ég út um gluggann á klefadyrunum að bansettir karlarnir eru að koma í gufu. Á að drepa mig hugsaði ég....
Inn koma þeir og setjast.
Svo lítur einn þeirra á vin sinn og segir "va jätte skönt". Og þá var sem þungu fargi væri af mér létt. Svíar - oh það fallega land og góða fólk hugsaði ég - enda búsettur þar til margra ára. Auðvitað voru þeir þreyttir eftir langa göngu um Hornstrandir í misgóðu veðri. Þó það nú væri að þeir slöppuðu af í sundi og gufu - já og notuðu tækifærið til að þurrka regnblaut fötin. Ræfils mennirnir - líklegast dauðþreyttir. Og þjónustuleysið að koma nú ekki með kaldan öllara handa þeim. Æi bara að ég hefði nú vitað þetta......ansk...klaufi var ég.
Og hvernig ég tróðst um pokana þeirra.... sparkandi í matarílátin og þaðan af verra. Tillitsleysi mitt algjört. ´
Mér leið eins og Georg Bjarnfreðarsyni í sænskri kommúnu.
Ég kvaddi þá með virktum.
Mikið var ég feginn að þetta voru ekki þessir andsk...Bretar og Hollendingar...já eða Þjóðverjar...þeir kunna ekki að skammast sín með frekjuna og yfirganginn.....fuss.
Ég gekk heim.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)