Akureyringurinn gengur í endurnýjun lífdaga.

Ég er Akureyringur - fæddur og upp alinn. Að vísu á ég ættir að rekja í aðrar áttir - en Akureyringur er ég og verð aldrei neitt annað.

Þegar ég var að alast upp á Akureyri voru til tvennskonar fólk - Akureyringar og aðkomumenn. Akureyringarnir voru auðvitað heilagri en beljurnar á Indlandi sem sást best á því að ávallt var aðkomumönnum kennt um það sem miður fór - eða "um var að ræða aðkomumenn" líkt og sagt var í dagblaðinu Degi þegar eitthvað miður hafði átt sér stað í bænum.

Og Akureyringar voru auðvitað ekki velviljaðir svona aðkomumönnum - helst áttu þeir ekki að vera að koma. Jafnvel þeir sem gerðust svo sókndjarfir að gifta sig til Akureyrar urðu auðvitað aldrei Akureyringar og varla börnin þeirra heldur - það tekur jú nokkrar kynslóðir að verða Akureyringur.

Svo komi háskólinn. Skiptar skoðanir voru auðvitað um þá stofnun. Flestar auðvitað jákvæðar. En Akureyringurinn - þessi af gamla skólanum - hann var ekkert of hrifinn. Nú auðvitað vegna þess að bærinn myndi fyllast af aðkomumönnum. Svo gekk það yfir og Háskólinn á Akureyri er auðvitað búinn að sanna sig sem hin mesta lyftistöng fyrir bæinn - svona "umhverfisvænt álver og olíuhreinsistöð" í einum pakka. Og aumingja Akureyringurinn hélt kjafti - búið að þagga niður í honum.

Já það var æ erfiðara að fyrir Akureyringinn að sinna skyldu sinni sem Akureyringur. Jafnvel hætta á að Akureyringurinn myndi deyja út.

En þá gerist það að Akureyringurinn rís upp. Já svo um munar. Akureyringurinn tók við Dalvíkingnum og gerðist bæjastjóri. Og tók auðvitað upp þá iðju sem Akureyringurinn kann best - að bölsótast út í aðkomumanninn. En nú bregður svo við að Akureyringurinn gerist mjög hnitmiðaður - leyfir suma aðkomumenn en aðra ekki - velur. Nema hvað - Akureyringurinn bannar alla aðkomumenn á aldrinum 18-23 ára - þeinkjú verrý möts.

Já Akureyringurinn er genginn í endurnýjun lífdaga. Og hver veit nema að Oddur heitinn frændi geri hið sama og fari að selja pylsur með rauðkáli í kofa niðrá Eyri sem heitir Höfn - banni vinstri blöð og selji bara Moggann. Að Herlúf heitinn opni verslunina Gránu svo að við strákarnir getum hlaupið inn í búð og kallað "selurðu herlúffur"...hlaupið svo út og skellt okkur í 3 bíó. Já það skildi þó aldrei vera.